فرمولاسیون کرم ضدچاقی موضعی آمینوفیلین 1 درصد و ارزیابی بالینی آن

بر طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی، سلامتی برخوداری از وضعیت مناسب جسمی، روحی و اجتماعی است . بنابراین چاقی را می توان یک بیماری به شمار آرود. زیرا فرد چاق علاوه بر اینکه از عدم تناسب جسمانی رنج می برد و مستعد خطرات ناشی از بیماریهای قلبی، امراض قندی، ورم مفاصل، نقرس و ... می باشد، همچنین مشکلات روانی و اجتماعی بیشتری نسبت به یک فرد معمولی دارد. گر چه چاقی هم در زنان و هم در مردان دیده می شود، اما ابتلا به عارضه ثانویه چاقی موضعی و سلولیت غالبا در بین خانمها شایع است . تورم بافت چربی بخصوص در ناحیه ران، باسن و شکم که در طی چهار مرحله پیشرفت بیماری، تظاهرات پوستی متفاوتی بخود می گیرد را سلولیت می نامند. در این پایان نامه به تفضیل درباره علل، مراحل، نحوه بروز و شیوع و درمان چاقی و سلولیت بحث شده است . از روشهای غیر دارویی برای درمان و بر طرف نمودن سلولیت می توان به استفاده از رژیم غذایی، ورزش ، ماساژ و در نهایت خارج نمودن توده های چری فشرده بوسیله عمل جراحی (liposuction) اشاره نمود به علت بالا بودن هزینه جراحی و نیز عدم تمایل و انضباط بیماران برای اجرای رژیم غذایی وورزش و کارآیی کم سایر روشها در مقایسه با درمان دارویی، لزوم استفاده از داروهای موضعی آنتی سلولیت بیش از پیش محسوس گردیده است . بویژه که توام درمانی (استفاده از دارو همراه با روشهای غیر دارویی) به سرعت درمان و تشویق روانی بیماری کمک شایانی می نماید. از جمله داروهای آنتی سلولیت ، متیل گزانتین هاست که با مکانیسم مهار فسفودی استراز و تسریع لیپولیز، سبب کاهش عوارض بیماری در لایه های چربی زیرپوستی می شود. آمنیوفیلین بعلت عوارض جانبی و سمیت کم ونیز حلالیت مناسب در فاز آبی کرم، از متیل گزانتین هایی است که در بسیاری از کرمهای لاغری استفاده می شود. از این رو در این پایان نامه درباره فرمولاسیون و میزان تاثیر کم آنتی سلولیت آمینوفیلین 1 درصد و 7 خانم مبتلا به سلولیت یا چاقی موضعی تحقیقات کاملی صورت گرفته است . در پایان دوره درمان و مطالعه آماری کاهش اندازه ناحیه مبتلا در مقایسه با پلاسبو به میزان چشمگیری قابل توجه بوده است .